Weer onder de kids, een rotcomper en mooi spreuken

The time to be happy is now,
The place to be happy is here,
The way to be happy is to make others so.

Love is like a potato,
You may throw it out the window,
But it grows wherever it falls.

Spreuken uit de klas waar ik nu ‘stage’ loop.

Maandag 12-3-‘07

Vandaag de eerst echte schoolvisit. Om half 7 eruit, en dat is best vroeg als je slecht geslapen hebt, maar toch niet lastig omdat je gemotiveerd bent. Dan is het altijd gemakkelijker om op te staan ;). Het meeste had ik gisteren al ingepakt, en ook had ik al gedoucht, dus alleen maar in de kleren en ontbijten en dan richting de bus. Via een overstap op het station stopten we (Karolina, Risako en ik) precies voor de school (Ulriksbergskolan). Altijd handig natuurlijk. Haime zit ook op onze school, maar die was ziek vandaag. Eerst moesten we op zoek naar de directrice. Via wat zoeken en vragen vonden we haar en zij bracht ons naar een leerkracht van grade 6. Haar naam is Sivbritt en zij zou de mentrix worden van Karolina en mij. Wij zitten in 6B, Risako en Haime in 6A bij een andere leerkracht. Het eerste uur konden we wat praten met Sivbritt en het lokaal bekijken, want de kinderen hadden pas om 9.00 les van haar, omdat ze eerst muziek hadden (overigens een keuzevak). Het was een erg gezellig lokaal, met veel eigen werk van de kinderen, veel boeken(kasten) en een hoop kussens. Er was ook één computer aanwezig. De kinderen zitten in rijen van 2 of 3. Toen ik later vroeg waarom, zei Sivbritt dat ze normaal in groepjes zitten, maar dat de kinderen dit zelf wilden.
Drie jongens, Uriel, Vladimir and Felipe hadden geen muziek en zij hebben ons de school laten zien. Karoline was er al achter gekomen dat er een aantal Poolse kinderen op deze school zitten, dus die heeft ze gelijk even gesproken ;). Overigens is Vladimir een jongen met autisme. Hij zit hier sinds grade 4 en heeft nog geen woord gezegd, zowel tegen de kinderen als Sivbritt niet. Thuis praat hij wel. Overigens kreeg Karolina hem wel aan het praten... zij het voor twee woorden maar toch. Overigens hebben we hem na maandag niet meer gezien… Eenmaal om 9.00 uur stroomden de kinderen binnen en hebben we ons kort voorgesteld. Het valt mij gelijk op dat deze kinderen een stuk meer verlegen zijn (of misschien komt het omdat ze Engels moeten spreken) dan Nederlandse kinderen, want ze hebben welgeteld 0 vragen gesteld ;). Daarna hadden de kinderen Zweeds (40 min.), wat hier vooral stellen en lezen inhoudt. Voor ons dus niet zo interessant. Daarna hadden de kinderen pauze (20 min.) en hebben wij in de koffiekamer een kopje koffie gedronken en een cracker met jam gegeten. Ook hebben we wat gepraat met Sivbritt over de verschillende onderwijssystemen. Daarbij kwamen we erachter dat alles gratis is, zowel het lesgeld als de lunch en de boeken. Na de pauze hadden de kinderen Engels (40 min.). Hierbij moesten ze luisteren naar een aantal krantenartikelen uit de VS, ze aan elkaar voorlezen (ze stonden ook in het boek) en er vragen over maken. Als huiswerk kregen ze mee dat ze deze artikelen moeten vertalen. Daarna hadden de kinderen rekenen. Dat was wat saai voor ons, omdat we hierbij niet veel konden verstaan en de kinderen ook niet echt konden helpen, want het is iets té lastig voor de kinderen om hun probleem in het Engels uit te leggen ;). Wel wat rondgelopen en gekeken, de kinderen waren met breuken bezig. Na deze les van 60 min. hadden we lunchbreak. Dat is dus gratis en ook hier weer erg lekker. We hadden aardappelen, vissticks, een sausje en wat salade. Karolina en ik gingen aan een tafel zitten en later kwam Sivbritt er ook bij zitten en zei dat we de volgende gewoon tussen de kinderen gaan zitten. Dat is ook beter voor de kinderen, dan gaan die vanzelf meer praten enzo, maar hetzelfde gold eigenlijk ook voor ons ;). Dus dat zullen we dan ook maar doen. Na het eten ben ik naar buiten gegaan, richting het voetbalveld wat naast de school ligt. De kinderen hebben trouwens alle ruimte. Er is een soort van binnenplein, wat zeker zo groot is als een voetbalveld. Daarom heen staat de school, de gymzaal en het muziek/BV lokaal. Aan de andere kant van de school is dus dat voetbalveld(je) en een flink stuk gras, een soort van park. Daar heb ik wat gekeken en wat gepraat met sommige kinderen. Na de pauze (50 min.) mochten de kinderen zelf kiezen wat ze mochten gaan doen. Dat kan dus ook buiten spelen zijn, en aangezien het lente is hier, zijn een hoop kinderen naar buiten gegaan. Dat heb ik ook maar gedaan en met een aantal kinderen heb ik getiend (zij het met wat andere regels van we in NL kennen;)). Dat was leuk en we kwamen ook wat meer aan de praat, vooral over voetbal ;). Een aantal andere kinderen hebben aan hun huiswerk gewerkt of aan rekenen of aan wat dan ook. Na deze “les” van 40 min. waren de kinderen rond 13.15 uur uit. Dat vond ik nogal vroeg, dus heb ik ook gevraagd waarom ze zo vroeg uit zijn. Volgens Sivbritt zijn ze vaak moe na het weekend, dus is het goed dat ze op tijd uit zijn… En ik altijd maar denken dat je uitgerust raakt van het weekend ;). Hierna is Karolina gelijk naar huis gegaan en heb ik nog wat gepraat met Sivbritt. Een aantal kinderen bleef op school om huiswerk te maken. Ik had een aantal vragen en heb ook vast wat vragen gesteld over EGO. Een greep uit de dingen die ik te weten ben gekomen:

- er is een schoolraad op deze school. Elke week zijn er twee andere kinderen die de klas vertegenwoordigen. Hierdoor krijgen de kinderen weer verantwoordelijkheid en worden ze ook zelfstandiger. In de schoolraad hebben de kinderen de ruimte om mee te beslissen over dingen die op school gaan gebeuren en die ze anders willen zien
- ik vroeg mij af of alle kinderen zelf opscheppen tijdens de lunch. Dat gebeurd van grade 3, daarvoor schept de leerkracht op voor alle kinderen
- ze hebben hier hele hoge tafel en stoelen. Op die tafels en stoelen zijn steunen gemaakt waarop de kinderen hun voeten kwijt kunnen. Die tafels en stoelen zijn er vooral voor het gemak van de leerkracht; deze hoeft nu niet zo veel te bukken, die kan gewoon rechtop blijven staan en de kinderen dan toch goed aankijken
- iedereen heeft de schoenen uit, zodat de vloer niet vies wordt
- het rooster is in vergelijking met Nederland onregelmatig, maar wel elke week hetzelfde. Waarom ze op maandag vroeg uit zijn heb ik al verteld ;)
- kinderen die achter lopen met de stof gaan bij de betreffende vakken de klas uit en gaan aan de slag met een andere leerkracht op het niveau waar ze zijn
- de kinderen hebben welke dag zo’n 30-40 huiswerk. Dat is niet veel vergelijken met de middelbare school. Zo kunnen ze vast wat wennen
- de kinderen zijn altijd gemotiveerd. Ze vinden alles leuk en werken altijd goed. Als ze eens iets niet leuk vinden hebben ze pech
- elke week moeten de kinderen voor henzelf 1 of 2 doelen opstellen waaraan ze willen werken. Dat kan betrekking hebben of de stof, het leren, maar ook op het sociaal-emotionele. Elke vrijdag bekijken de kinderen of ze de doelen behaald hebben en hoe ze zich daarbij voelen. De kinderen schrijven alles op in een schrift en het schrift gaat mee naar huis, zodat de ouders het kunnen zien. Die kunnen er ook opmerkingen of vragen in schrijven, iets wat de leerkracht ook kan doen
- de kinderen gebruiken hier niet het schoolschrift, maar gewone letters. Sivbritt zou dat liever anders zien en was ook heel enthousiast dat ik nog wel in het schoolschrift schreef ;). Ze zei ook dat de kinderen het schoolschrift niet kunnen lezen…

Hierna ben ik naar huis gegaan. Een kwartiertje in de heerlijke zon lopen naar het station, en daar bus naar huis gepakt. Eenmaal thuis na een gesprek met Ron besloten om Windows maar opnieuw de installeren. Ook had ik Andries nog even gesproken en die zei dat als ik Windows opnieuw installeer ik waarschijnlijk ook de optie herstellen kan kiezen. Dat heb ik dan ook gedaan. Via smsen en bellen met John voor codes is de installatie uiteindelijk gelukt. Maar voor ik kon kijken of het echt werkte, ging er een tijdje overheen, want ik had eerst Zweeds. Ik was daar iets te laat, maar uiteindelijk heb ik niet veel gemist. Alleen dat Roland minder gaat werken en dat we nu op maandag Roland hebben en op woensdag Rosa. Gelukkig begin ik nu wat aan haar te wennen, dus echt heel erg vind ik het niet. Na Zweeds naar huis gegaan en geconstateerd dat Windows het goed doet. Even lekker muziek geluisterd en mijn dagboek geüpdate en daarna op tijd naar bed, want morgen weer vroeg op.